Hoe is het nu met...

Het is nu 2 weken na het uitkomen van Breinoorlog. De verkoop gaat goed: er zijn inmiddels 72 boeken verkocht! 72 mensen die mijn verhaal nu kennen en daar ben ik stiekem heel trots op!
Ik ben superbenieuwd naar jullie ervaringen met het lezen van het boek, dus laat me dit alsjeblieft weten door hieronder een berichtje achter te laten, een review te schrijven of een mail te sturen naar breinoorlog@hotmail.com. Alle feedback is welkom! Alvast veel dank!

Nu 72 mensen mijn verhaal aan het lezen zijn of hebben gelezen, leek het me leuk een 'hoe is het nu met'-blog te schrijven. Spoileralert: als je het boek nog niet uit hebt en niks over de afloop wilt weten, zou ik nu stoppen met lezen :-)

Aan het eind van mijn boek rond ik mijn opname af. Dit is inmiddels alweer vijf maanden geleden. Met gepaste trots en tegelijkertijd enige voorzichtigheid, durf ik te zeggen dat het sindsdien gestaag beter is gegaan. Ik ben in 'stabiele staat' met ontslag gegaan, maar kon verder nog weinig aan. Inmiddels lukt het me weer om mijn thuissituatie te runnen (wat best druk is met 2 jonge kinderen) en goed voor ze te zorgen. Daarnaast ben ik mijn opleiding weer gaan volgen. Op mijn werk ben ik rustig aan begonnen en ga ik volgende week wat uitbouwen in uren. Allemaal goed nieuws dus. En dat is het gelukkig ook.

Tegelijkertijd wil ik een realistisch beeld neerzetten, zoals ik dat ook in mijn boek doe. Naast alle dingen die goed gaan, vraagt mijn herstel dus ook nog serieus veel aandacht. Ik voel me goed, maar mijn slechte dagen zijn niet ineens weg. Naast medicatieconsulten bij een psychiater en 3,5 pil per dag, breng ik daarom elke week twee uur door met mijn therapeute, waar ik Transference Focused Therapy (TFP) volg. Een gespecialiseerde behandeling voor persoonlijkheidsproblematiek (zie mijn boek voor meer uitleg hierover). Stabiliteit is één ding, maar ik wil graag écht herstellen. "Genezen" van mijn stoornis, zoals je in de medische wereld zou zeggen. Het goede nieuws: dit is een realistisch doel. Het slechte nieuws: dit zal nog jaren duren. Nog járen intensieve therapie zal nodig zijn om tot werkelijk herstel te komen. Maar waar voorheen de prognose voor een persoonlijkheidsstoornis ronduit treurig was ("je moet er mee leren leven") zien we dit tegenwoordig gelukkig een stuk optimistischer ("je kunt echt herstellen"). Maar dat kost veel tijd en energie. Veel keus heb ik niet, opgeven is geen optie. Ik kom er wel, maar het is simpelweg keihard werken. Werken aan de heropbouw van mijn leven én werken aan herstel. Maar eerlijk is eerlijk: vergeleken met een jaar geleden, voel ik me heerlijk!

Liefs, Maaike


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Hoe is het nu met...

Week van de Psychiatrie

Stem op Breinoorlog!

Fijne feestdagen

Mooi artikel over Breinoorlog

Breinoorlog Beweegt!